Karkonosze – największe atrakcje, szczyty, szlaki turystyczne i zbiór informacji. Co warto zobaczyć w Karkonoszach?

Karkonosze to najwyższe pasmo górskie Sudetów rozciągające się na przestrzeni ok. 40 km od Przełęczy Szklarskiej na zachodzie do Przełęczy Lubawskiej na wschodzie. Najwyższym szczytem Karkonoszy jest Śnieżka (1603 m n.p.m.). Karkonosze należą do Światowej Sieci Rezerwatów Biosfery UNESCO i są chronione poprzez utworzenie na ich terenie Karkonoskiego Parku Narodowego. Chociaż Karkonosze nie należą do gór wysokich, klimat w nich panujący odpowiada właśnie europejskim górom wysokim. Najwcześniej na tym obszarze rozwinęło się poszukiwanie minerałów i rud oraz ich obróbka. W średniowieczu działali tu gwarkowie walońscy. Górnictwu towarzyszyło pozyskanie drzewa i powstawanie łąk na wyrębiskach, które od XVI w. zagospodarowywali pasterze. W dolinach rzecznych od późnego średniowiecza powstawały huty szkła, tzw. „huty leśne”, m.in. w Piechowicach, Szklarskiej Porębie, Harrachovie. W celu ochrony najcenniejszych elementów tamtejszej przyrody utworzono 16 stycznia 1959 roku Karkonoski Park Narodowy. Po stronie czeskiej 17 maja 1963 powstał Krkonošský národní park. W roku 1992 zostały one włączone do transgranicznego rezerwatu biosfery UNESCO Karkonosze/Krkonoše. Głównymi ośrodkami turystycznymi Karkonoszy są: Po polskiej stronie Jelenia Góra, Szklarska Poręba oraz Karpacz. Oprócz krajobrazów Karkonosze znane są z wód leczniczych i uzdrowisk (na przykład w Cieplicach Śląskich, śladów działalności górniczej np. sztolnia nieczynnej kopalni uranu w Kowarach.

Nasze artykuły na temat Karkonoszy

[frontpage_news widget=”550″]

Karkonoski Park Narodowy

Po roku 1945, karkonoskie ziemie zostały przejęte przez administracje polską i na nowo wyznaczone zostały rezerwaty przyrody. Pierwszym z nich był „Góra Chojnik”. Wyznaczanie kolejnych rezerwatów przez profesorów botaniki Uniwersytetu Poznańskiego – Adama Wodziczkę i Zygmunta Czubińskiego przyniosło ideę utworzenia parku narodowego, który po polskiej stronie miałby obejmować cały  obszar Karkonoszy o powierzchni ponad 20 tys ha. Pomysł poparło również grono profestorów Uniwersytetu Wrocławskiego – Stefan Macka, Stanisław Tołpa i Kazimierz Sembrat. To ich starania przyczyniły się do powzięcia w 1948 r. przez Państwową Radę Ochrony Przyrody, uchwały, aby utworzyć pierwszy w Sudetach park narodowy. Po stronie czeskiej trwały już wtedy ruchy mające na celu stworzenie przygranicznego parku, toteż postulowano by i polska strona posiadała bliźniaczą instutucję. Pierwszy projekt parku zaproponowany przez Dyrekcję Lasów Państwowych Okregu Wrocławskiego pojawił się w 1956r. Zaledwie rok po tym wydarzeniu pod kierownictwem Tadeusza Kaempfa (późniejszego dyrektora parku) przedstawiono kolejne opracowanie obejmujące wcześniej nie uwzględnione tereny – północnego stoku Szrenicy wraz z wąwozem i wodospadem Kamieńczyka, wzgórza Chojnik i wodospadu Szklarki.  Ostatecznie Karkonoski Park Narodowy powołano w 1959 roku na mocy Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16.01.1959r. Obszar parku obejmował powierzchnię jedynie 5,5 tys ha (co było czterokrotnie mniejszym obszarem niż pierwotnie zabiegano). Granice parku zostały wytyczone w oparciu o drogi i ścieżki, nie zaś o naturalne jednostki fizjograficzne, co utrudniało realizację skutecznej ochrony przyrody.

Przykładowe atrakcje turystyczne w Karkonoszach

Karkonosze to nie tylko piękne widoki ale też ogromna ilość ciekawych atrakcji turystycznych. Jako że jest ich tak wiele zajmiemy się tutaj tymi najbardziej popularnymi i znanymi. Poniżej przedstawiamy kilka ciekawych miejsc w Karkonoszach, więcej znajdziecie w naszych artykułach, do których odnośniki zamieściliśmy wyżej.

Śnieżka

Śnieżka (1602 m npm) – jest symbolem zarówno Karpacza jak i Karkonoszy. Jest to graniczny szczyt, wchodzący w skład szczytów Korony Gór Polskich i jest najbardziej charakterystycznym szczytem w Karkonoszach

Zapora na Łomnicy

Zapora w Karpaczu wzniesiona na rzece Łomnica. Górskie usposobienie rzeki, której spadek w górnym biegu przekracza 70 promili, przez lata przysparzał wiele problemów mieszkańcom miejscowości. Obecnie zapora jest jedną z bardziej popularnych atrakcji turystycznych Karpacza. Przez jej koronę przebiega czerwony szlak turystyczny, który prowadzi na szczyt góry Grabowiec. Nad północnym brzegiem zbiornika znajduje się restauracja słynąca z dancingów oraz występów gwiazd polskiej sceny muzycznej, gdzie również warto zajrzeć. 

Świątynia Wang

Średniowieczna drewniana Świątynia Wang stanowi największą atrakcję Karpacza. Została zbudowana w XII wieku w miejscowości Vang w południowej Norwegii w początkowym okresie chrystianizacji Skandynawii, a jego architektura łączy elementy sztuki romańskiej z ludową nordycką. Dzięki staraniom hrabiny Fryderyki von Reden z Bukowca, kościół został przeniesiony w Karkonosze. Obok kościółka znajduje się plebania parafii ewangelicko-augsburskiej, cmentarz przykościelny i epitafium hrabiny Fryderyki von Reden.

Anomalia Grawitacyjna w Karpaczu

Grawitacja jest powszechna, są jednak na Ziemi takie miejsca, w których jej prawa nie mają racji. Pusta butelka, bądź puszka, samochód z wyłączonym silnikiem – w Karpaczu toczą się pod górkę. Zjawisko to można zaobserwować na pewnym odcinku ulicy Strażackiej. Od ulicy Karkonoskiej w kierunku „Dzikiego Wodospadu” za hotelem Piecuch, a przed mostem na Łomnicy. Wydaje się, że droga w tym miejscu opada łagodnie w kierunku Łomnicy, a jednak samochody z wyłączonym silnikiem cofają się pod górę.

Więcej informacji na temat szlaków i atrakcji turystycznych w Karkonoszach znajdziecie w naszych artykułach. Odnośniki do nich znajdują się na początku strony.